قابلیت انحلال هوا در آب
هوا در آب به شکل محلول یا غیر محلول (حباب) وجود دارد. هر چه دما افزایش یابد یا فشار کمتر شود، قابلیت انحلال (Solubility) کم می شود یعنی بخش بیشتری از هوای محلول در آب جدا شده و به شکل غیر محلول در می آید.
آب مورد استفاده در سیستم های گرمایش همواره دارای مقداری هوای حل شده می باشد. مولکول های این هوا به ملکول های آب چسبیده و همراه با آب در سیستم به حرکت در می آیند. به دلیل عوامل مختلف مانند افزایش دما یا کاهش فشار این هوای حل شده از آب جدا شده و بصورت حباب های بسیار ریز ظاهر می شود. این حباب ها باعث کدر شدن رنگ آب میگردد. به همین دلیل آب خارج شده از شیر آب گرم کدرتر از آب خروجی از شیر آب سرد است؛ البته پس از گذشت مدتی کوتاه و خارج شدن حباب ها آب گرم هم به رنگ شفاف در می آید.
در شکل زیر قابلیت انحلال هوا در آب (نسبت حجم هوا به حجم آب) در دما و فشارهای مختلف نشان داده شده است.
در گراف زیر قابلیت انحلال هوا در آب با دماهای مختلف نشان داده شده است. به عنوان مثال در سیستمی با فشار 276 کیلوپاسکال در دمای 20 درجه سانتیگراد حدودا 7% هوای محلول وجود دارد. اما با گرم شدن آب و رسیدن به دمای 90 درجه نیمی از این هوا (3.5%) بصورت حباب جدا می شود.
هوای محلول در آب تاثیر نامناسبی بر قدرت مکش پمپ (کاویتاسیون و NPSH) دارد با این حال اگر این هوا بصورت حباب ظاهر شود کل عملکرد پمپ شامل هد و دبی تولیدی و راندمان پمپ را تحت تاثیر قرار خواهد داد. این حباب ها باید بوسیله ایرونت یا ایرسپراتور از مدار تخلیه شود در غیر اینصورت وجود این حباب ها باعث کاهش هد، دبی و راندمان پمپ سیرکولاتور خواهد شد.
بهترین نقطه برای نصب ایرسپراتور داغترین قسمت سیستم که کمترین فشار را دارد می باشد. به این ترتیب می توان ایرسپراتور را قبل از پمپ و بعد از دیگ نصب نمود.