کوپلینگ
برای اتصال محور موتور به محور پمپ جهت انتقال گشتاور از کوپلینگ استفاده می شود. جنس کوپلینگ و مکانیزم عملکرد آن تنوع بسیار زیادی داشته که بسته به نوع کاربرد و سایز پمپ، مدل مناسب انتخاب می شود. همه پمپ ها دارای کوپلینگ نمی باشند، معمولا در پمپ های کوچک شفت پمپ حذف شده و پروانه مستقیما روی شفت موتور نصب می شود (پمپ مونوبلاک) و عملا کوپلینگ حذف می شود.
از دیدگاه نحوه اتصال پمپ و موتور به یکدیگر سه دسته بندی وجود دارد:
- بدون کوپلینگ: در پمپ های تاسیساتی کوچک شفت پمپ و کوپلینگ حذف می شود و پروانه مستقیما روی شفت موتور نصب می شود. این امر باعث کوچک شدن سایز پمپ و از بین رفتن مشکلات ناشی از ناهمراستایی شفت ها خواهد شد با این حال هزینه های تعمیرات افزایش خواهد یافت.
- کوپلینگ صلب: در این حالت هیچ قطعه انعطاف پذیری در کوپلینگ وجود ندارد و بعد از اتصال پمپ و موتور، هر دو شفت کاملا یک پارچه خواهد بود. شفت ها اجازه هیچ نوع ناهمراستایی نداشته و باید کاملا هم محور باشند.
- کوپلینگ انعطاف پذیر: کوپلینگ اجازه مقداری ناهمراستایی را به شفت ها می دهد. این امر عموما با استفاده از قطعه ای لاستیکی در داخل کوپلینگ امکان پذیر خواهد شد.
برای هم راستاسازی کوپلینگ پمپ ها روش های مختلفی وجود دارد که دقت و مدت زمان انجام آن ها با هم متفاوت است:
- استفاده از یک خط کش یا تیغه فلزی
- استفاده از ساعت اندازه گیری
- استفاده از تجهیزات لیزری
برای سهولت عملیات تعمیر برای آن که بتوان بدون جدا کردن موتور یا لوله های مکش و رانش، پمپ را از شاسی جدا کرده و برای تعمیر منتقل نمود، از کوپلینگ های فاصله دار (اسپیسر کوپلینگ) استفاده می شود. اسپیسر باید طول مناسب داشته باشد تا عملیات خارج کردن پمپ قابل انجام باشد و جنس آن هم مقاومت کافی برای انتقال گشتاور داشته باشد.
